மீசை முளைத்த கிளி

பெரியகோயிலுக்கு போகும் பாதை

பெரிய மீசையுடன் அந்த கிழவர்...

திறந்து தின்னக்கொடுத்தால்

முழுநெல்மணியொன்றை கொறித்து

ஏதாவதொரு சீட்டைஎடுத்து

எறிந்து உள்செல்லும் மெலிந்த கிளி...

முரண்டு பிடிப்பதாய் தோன்றும் போதெல்லாம்

கிழவர் பெரியமீசையை நீவிவிடுகிறார்...

கிளி வெட்டப்பட்ட சிறகை ஒடுக்கியபடி

பின்னால் நடந்தே கூண்டிற்குள் செல்கிறது

பொழுதுபோகாமல் கிளியை உற்றுநோக்கி

பெரியமீசையை நீவிவிடும் போதும்கூட

அது அச்சத்தில் நடுநடுங்கி 

சிறிது எச்சம் கூட விடுகிறது...

வாகனநெரிசல் மிகுந்த பொழுதொன்றில்

காக்கிஉடுப்பணிந்த 

மீசை அரும்பிவரும் இளம்பையனொருவன்

லத்தியுடன் நெருங்கி வருகையில்

திடீரென்று...

கூண்டிற்குள் நடுங்கும் கிளிக்கு

பெரிய மீசை முளைக்கிறது.....!

வாரம் ஒருமுறை சவரம் செய்கையில்
உன்னை பார்க்க ஆரம்பித்தேன்...
இன்றோ..
நாளுக்கொருமுறை
சவரம் செய்ய வேண்டியுள்ளது..
அடிப்போடி...

மயிர் வளர்ந்த அளவிற்கு கூட
உனக்கு என்மேல்
காதல் வளரவில்லை..

ஏக்கம் வழியும் இரவுகள்

எனது நட்பே ...

எங்கிருக்கிறாய்

என்னுடன் நடந்து

எத்தனை தூரம் கடந்தாய்

பின் ஏன் இப்போதெல்லாம்

எங்கோ மறைந்துகொண்டு

என்னையே உற்றுநோக்குகிறாய் ...

உனது இடத்தை வேறு எவையோ

நிரப்புகின்றன ...

பூச்சாடியை குப்பைக் கூடையாய்

பயன்படுத்தும் பாபம் போல

நீ நிரம்பியிருந்த நிமிடங்களில்

வாழும் முறைகள் அடைத்து

வழிந்து ஓடுகிறது ... அருவருப்பாய் ...

கனவு நிரம்பியிருந்த என் காலப் பலூனில்

இப்போதெல்லாம்

நாட்காட்டி தாட்கள் மட்டுமே

ததும்பி வழிகின்றன ...!

வானம் வரை வளர்ந்திருந்த

வேட்கைத் தீ இப்போதெல்லாம்

அடுத்த வேளை சோறவிக்கும் அடுப்பிற்குள்

முணங்கித் திரிகிறது ...

வறுமை மறித்து நின்ற

வழியெல்லாம்

உன் கனவுத் திருக்கரத்தால்

கதவு திறக்க வைத்தாய் ...

பின் எப்படியோ நீ

பின்னடைந்து போனாய்

என்னை என் நடைமுறை சம்பிரதாயங்கள்

நெட்டித் தள்ளிப்போயின ...

திரும்பவும் சக்தியற்று

திசைகளின் வழியே திக்கித்திணறி

இதுமாதிரி இரவுகளில்

உன் அருகாமைக்காய் ஏங்கித்தவித்தபடி...

நடந்து கொண்டே இருக்கிறேன் ... நான் ...

என்னை எனக்கு மறந்து போகலாம்

என் நண்பா

என்னை உனக்கு ஞாபகமிருக்கிறதா ?

எனில்

என்னோடு வந்துவிடேன் ...

ஏனெனில்

என்னை எனக்கு தெரியாது

என்னை உனக்கு தெரியும் ....

தேடலில் தேம்பி பின் மனம் குலைந்து தேற்றி

விடியலின் வெளிச்ச மிகுதியில் மறந்து மனம் மாறி...

என்றேனும் இதுபோல தூக்கம் தொலைந்து

தேடும் நாளின் முன்பு நீயே வந்துவிடேன் ...

முன்புபோல ....